1.Pierwszą rasą psa którą wybrałam do opisywania jest Szpic Miniaturowy Pomeranian .
Szpic miniaturowy, pomeranian – rasa psa, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji szpiców europejskich.Typ lisowaty.
Krótki rys historyczny -Jedna z teorii pochodzenia tej rasy mówi, że na południowo-zachodnie wybrzeże Bałtyku pomeraniany przybyły ze Skandynawii .Nazwa pomeranian oznacza psa z Pomorza, na które psy te przywędrowały z woznicami .
Użytkowość -Pies do towarzystwa. Nadaje się dla domatora. Jest psem jednego pana, bardzo się przywiązuje, ale też często nie można nad nim zapanować. Można z nim uprawiać psie sporty np. agility ,obiedeńce lub taniec z psem.
Szata i umaszczenie -Dopuszczalna jest szeroka gama typów umaszczenia (od białego i biało-kremowego, po czarne).
Ciekawostka -Czy wiedzieliście , że były uwielbianą rasą przez Królową Elżbietę II ?

WSZYSTKO O NICH:
Pochodzenie: Niemcy
Data Publikacji Obowiązującego wzorca: 05.03.1998 rok
Klasyfikacja F.C.I.: Grupa 5 - Szpice i psy rasy pierwotnych , Sekcja 4 - Szpice eruopejskie.
Istotne Proporcje: Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 1:1
Długość Życia: od 12 do 16 lat
Dlatego ten delikatny zwierzak nie nadaje się dla rodzin z małymi dziećmi. Łatwo o nieświadome i niezamierzone zrobienie mu krzywdy podczas zabawy – szczególnie szczeniakowi, który jest maleńką puszystą kuleczką. Rodzice czasami uważają, że to świetna zabaweczka na baterie dla ich pociech. Znam przypadki, gdy piesek wskoczył na kanapę, a dziecko niechcący go zrzuciło, co skończyło się łapką w gipsie.
Także w domu, w którym przebywa już większy pies, na pomeraniana czyhają zagrożenia, bo zasiedziały duży pobratymiec może na przykład podczas zabawy niechcący złapać go za kark i nieszczęście gotowe.
A teraz dla przyszłych właścicieli szpiców krótka notatka ;) :
Przyszli właściciele pomeranianów zwykle są przekonani, że to takie małe pieski, które są bardzo posłuszne. I tu czeka ich niespodzianka. Bo pomeranian rzeczywiście jest mały, ale serce ma waleczne. Wystarczy, że zobaczy dużego psa, nie zastanawia się długo i leci do niego niczym pocisk. Czasem chodzi o zabawę, ale zwykle o coś zupełnie innego… Szpic miniaturowy szarpiący się na smyczy na widok potężnego doga to wcale nierzadki widok na wystawach psów. Śmiejemy się, że pomeranian widać nie wie, do czego służy lustro, bo gdyby w nie spojrzał, może nie startowałby do kilkadziesiąt razy większego i cięższego pobratymca.
No myślę , że na dzisiaj wystarczy , więc do zobaczenia w następnym poście ,a i pozdrawiam wszystkich właścicieli szpiców miniaturowych pomeranian:D
Bardzo uwielbiam tę rasę. Myślę, że w przyszłości będe chciał się zaopiekować takim pieskiem :) https://nasze-psy.pl/zachowanie-psa/
OdpowiedzUsuńŚwietny wpis! Petbox
OdpowiedzUsuń