Psy:Dalmatyńczyk

5. Kolejną rasę jaką wybrałam jest Dalmatyńczyk.

Dalmatyńczyk - (chorwacki Dalmatinac) − jedna z ras psów, należąca do grupy psów gończych,posokowców i ras pokrewnych, zaklasyfikowana wraz z rodezjanem do sekcji ras pokrewnych. Zgodnie z klasyfikacją amerykańską, należy do grupy psów użytkowych. Typ wyżłowaty.

Rys historyczny -Jego pochodzenie nadal nie jest jasne. Według niektórych badaczy jego przodkowie pochodzą z północnych Indii i w średniowieczu , wraz z taborami cygańskimi przywędrowały do Europy. W Dalmacjii wykorzystywane były jako gończe, a później, w XVII wieku jako obronne. W XVIII wieku sprowadzone do Wielkiej Brytanii. w okresie wiktoriańskim osiągnęły szczyt popularności. Zanim jednak dotarły do Anglii, odbyły długą podróż poprzez kraje basenu Morza Śródziemnego, gdzie trafiły z Dalmacji pod nazwą wyżły regusańskie lub legawce dalmatyńskie, a następnie z Francji jako psy galicyjskie dotarły na Wyspy Brytyjskie. Rasa ta przywędrowała do Polski pod nazwą Dalmatinnis.

Wygląd -Umaszczenie jest czysto białe z ostro odgraniczonymi, okrągłymi czarnego lub brązowego koloru cętkami. Pojawiają się one już u około dwutygodniowych szczeniąt, które rodzą się białe. Średnica plam wynosi 20-30 mm. Plamki na głowie, pysku, uszach, nogach, ogonie i skrajnych partiach tułowia powinny być mniejsze, niż na pozostałych częściach ciała. Nos psów w czarne cętki powinien być czarny, w brązowe łatki zawsze czekoladowy. Oczy psów białych w czarne cętki mogą być czarne, niebieskie lub brązowe, a psów cętkowanych brązowo-żółte lub brązowe; mogą występować też niebieskie. Sierść jest krótka, twarda, zbita i zwarta.

Zachowanie i charakter -Jest to pies odważny, czujny, zrównoważony. Wykazuje wysoki stopień przywiązania do członków rodziny, dobrze czuje się w towarzystwie dzieci. Aktywny i towarzyski, sprawdza się jako pies rodzinny, jeśli jest odpowiednio prowadzony.

Zdrowie i pielęgnacja -Dalmatyńczyki gubią dużo włosów, w czasie linienia (na wiosnę i jesienią) istnieje konieczność wyczesywania włosa raz na dzień przez ok. 10 min. Spotykane problemy zdrowotne u tej rasy to kamica moczanowa, głuchota, młodzieńcza nefrotapia, cisawica, skręt żołądka. Średnia długość życia psów tej rasy to ok. 14-17 lat.

Wszystko o nich :

Kraj pochodzenia: Chorwacja

Grupa FCI: grupa 6 , sekcja 3

Numer wzorca: 153

Wielkość: psy 56 - 61cm , suki 54 - 59cm.

Waga: psy 27 - 32kg , suki 24 - 29kg

Umaszczenie: białe z okrągłymi, wyraźnie odgraniczonymi i równomiernie rozrzuconymi czarnymi lub brązowymi kropkami.

Użytkowość -Pies myśliwski, do towarzystwa i rodzinny. Daje się układać do rozmaitych celów.

Wrażenie ogólne -Mezocefaliczny; głowa w kształcie stożkowatym, uszy wiszące. Tułów prostokątny, mocny, dobrze umięśniony, maść z wyraźnymi cętkami. Ruch musi być elegancki. 

Dymorfizm płciowy wyraźny. 

 

O to szczeniaki tej rasy jak widać na jednej fotografii jest szczenie z cętkami , a na drugim zdjęciu jest bez cętek , ponieważ szczeniaki tej rasy cętki wykształcają pózniej około 5 miesiąca .

Teraz jeszcze trochę o ich wyglądzie... :

Wargi :Grube, ale nieprzesadnie, dość dobrze przylegające, nie obwisłe. Pożądana kompletna pigmentacja. 

Uzębienie :Zgryz nożycowy, pożądane uzębienie kompletne- 42 zęby zgodnie z wzorem 

zębowym. Zęby białe i równomiernie rozstawione. U starszych psów tolerowany zgryz cęgowy.

Oczy : Owalne, ustawione raczej frontalnie, pod kątem 10-15˚. Barwa powiek zgodna z umaszczeniem, powieki przylegające, nie luźne, całkowicie zapigmentowane.

Uszy :Osadzone raczej wysoko, przylegające do boków głowy, na tyle długie, aby końcami dosięgały wewnętrznych kącików oczu , albo do stopu. Końce uszu zaokrąglone, uszy mają kształt trójkąta równoramiennego, są miękkie i delikatne w dotyku. Bardzo ważne 

jest, by były cętkowane, to znaczy nie mogą być całkowicie czarne 

lub czekoladowe, lecz cętkowane, a miedzy cętkami musi być 

widoczne białe tło. 

Szyja : Mocna i dość długa, zwęża się ku głowie, bez podgardla.

Tułów : Prostokątny, stosunek jego długości do wysokości w kłębie wynosi 10: 9. 

Kłąb : Wyrazny

Grzbiet : Mocny i równy

Klatka piersiowa : Głęboka i pojemna, niezbyt szeroka ani beczkowata. Jej głębokość wynosi 45-50% wysokości w kłębie. Żebra dobrze wysklepione. 

Ogon :Osadzony na przedłużeniu linii zadu, sięga do stawu skokowego lub nieco niżej. Gruby u nasady, zwęża się równomiernie ku końcowi, nie powinien wydawać się 

nieproporcjonalnie gruby. Noszony szablasto, pożądane, by był cętkowany.

Ciekawostka : Czy wiedzieliście , że od powstania filmu 101 dalmatyńczyków , dalmatyńczyki stały się wtedy popularne , bo każdy je chciał ?

Mam nadzieje, że ktoś czyta ten blog i mam dla kogo pisać :) no a tak wogule w następnym poście będzie o bokserach ,a pózniej o pewnych przybyszach z Syberii , zapraszam i pozdrawiam wszystkich właścicieli dalmatyńczyków i miłośników tej rasy psów !!!!!:D

 

 

.